Ook bij HVO-Querido hebben we de beweging ingezet om het hoofd te bieden aan de toenemende complexiteit van de hulpvraag. Wij beseffen dat onze kennis over hoe je omgaat met cliënten met zware psychiatrische problematiek vergroot moet worden. En ook onze kennis over bijvoorbeeld verslaving en mensen met een licht verstandige beperking. Bij HVO-Querido schrikken we daar niet van terug. Maar in combinatie met de arbeidsproblematiek staan we wel voor een enorme uitdaging.
Wonen en behandelen is in Nederland gescheiden. Je kunt er iets van vinden, maar dat hebben we nu eenmaal met elkaar besloten. En dus moeten als wij als woonzorgpartij óók complexe doelgroepen kunnen bedienen. Maar dat betekent ook iets voor de ggz. In zijn algemeenheid is de ggz teveel op zichzelf gericht. Als wij complexe patiënten overnemen, kan dat alleen met ondersteuning van de ggz. Dat gebeurt nu te weinig.
Ik zie GGZ inGeest als een waardevolle partner. Ik onderschrijf ook de nieuwe visie. De beweging om voor complexe doelgroepen elkaar op te zoeken en samen te werken is goed. Maar in de praktijk lopen we regelmatig vast. FACT-teams zijn onderbemand dus zegt GGZ inGeest tegen ons: Jullie 24-uursvoorzieningen gaan we minder bedienen. Logisch vanuit hun perspectief, maar ik vind dat GGZ inGeest juist ons moet helpen om hun cliënten op te vangen. Dat is in ons beider belang, anders kunnen we de woonzorg niet aan. Ook als er in de 24-uurssetting problemen zijn met een patiënt, hebben we een FACT-team nodig om te horen hoe we met deze patiënt kunnen omgaan. Bij crisis is het moeilijk snel iemand hier te krijgen. Als wij zeggen: het gaat zo slecht dat iemand opgenomen moet worden, dan zijn er geen plekken. En wij hebben niet de mensen om de begeleiding zelf te doen, we hebben geen behandelaren. Dat is de praktijk waarmee wij samen moeten dealen.
Bij HVO-Querido zijn we daarom begonnen om onze kennis te vergroten, zodat we met de complexe gevallen uit de voeten kunnen, maar vooralsnog hebben we die kennis niet in huis. GGZ inGeest zou ons training on the job kunnen geven, niet zodat wij de behandeling kunnen overnemen, maar wel om ook de complexe cliënten goed te kunnen begeleiden. Daarnaast zou het ons ook al veel schelen als GGZ inGeest deze patiënten voorrang zou geven. Wij zijn immers de achterdeur van de GGZ.
Wij kijken ook naar het zorgsysteem als geheel. Dat kan anders. Op de arbeidsmarkt kunnen we bijvoorbeeld kijken naar het combineren van bepaalde functies en doordetachering van hulpverleners. Met de zorgverzekeraar moeten we opnieuw discussiëren over wat we doen met crisisbedden. Nu moeten ze vol, anders worden ze niet betaald. Maar daardoor is de kans dat iemand acuut opgenomen kan worden nihil, er is geen leeg bed beschikbaar. En met onze ketenpartners in het werkgebied moeten we het hebben over de doorstroom van de 24-uurszorg naar zelfstandige woningen. Die stagneert. Met de verstopping van de chronische keten verstopt ook de acute keten. Hoe doen we dat met kwetsbare doelgroepen en woningmarkt, daar hebben het over we met de gemeente. Maar als er stedelijk wordt gesproken over deze problematiek, zit GGZ inGeest niet aan tafel. Ik zou willen zeggen: ga naar ieder bestuurlijk overleg. Laten we samen een agenda maken.
Ik zou samen met GGZ inGeest strategisch willen kijken hoe we dingen oppakken. In de praktijk met een pilot vormgeven hoe we het willen en dan andere partijen erop laten aanhaken. Bij HVO-Querido moeten we niet onze eigen behandeling gaan vormgeven, we moeten samenwerken met de ggz. Maar daar moet de ggz dan wel op instappen.
- Jessica, psychiater, Raad van Bestuur van HVO-Querido
