Toen ik in de visie las over de focus van GGz inGeest – behandeling van mensen met complexe psychische problemen – dacht ik: Ja dat is steeds meer de toekomst. We krijgen hier op Westerpoort steeds complexere problematiek. Daar zijn we goed in, maar het is soms lastig en het vereist creatief denken op een open afdeling als die van ons. We hebben ook een gesloten afdeling, maar die is momenteel dicht, door personeelsgebrek. Op onze afdeling, met appartementen waar mensen langdurig opgenomen worden, hebben cliënten veel ruimte en vrijheid. Dat werkt niet met mensen met hele zware problematiek of agressie. Daarom zou het goed zijn om te investeren in het heropenen van onze gesloten afdeling, zodat wij ook die doelgroep kunnen helpen.
﻿
Veel van onze cliënten hebben een dubbele diagnose, vaak een psychiatrische aandoening en verslaving. Daarvoor zouden we meer samen willen werken met de Jellinek en de Brijder Groep, die gespecialiseerd zijn in verslavingszorg. Dat doen we nu ook al, maar de samenwerking zou uitgebreid mogen worden. Het valt niet mee om cliënten te motiveren om van hun verslaving af te komen. Vaak staat de stoornis te veel in de weg.
﻿
Met andere partijen zou ik ook meer willen samenwerken. Wat wij bieden is breder dan behandeling, het is herstel op verschillende levensgebieden. Daarom zou ik meer willen doen met organisaties voor dagbestedingsaanbod. En ik zou ook willen dat er meer activiteiten op Westerpoort aangeboden worden, zoals bijvoorbeeld muziektherapie, door mensen die bij ons op het terrein komen of die onze cliënten meenemen. Want wij hebben geen mogelijkheden om iedereen weg te brengen. 
﻿
Op die manier hebben wij als locatie heel specifieke eisen. Ik vind de visie dan ook zeker wel uitvoerbaar, maar ze moet voor de verschillende locaties goed uitgedacht worden. Wat de behoeften zijn op een gesloten afdeling, is weer heel anders dan bij langdurige zorg. We kunnen het, zorg bieden aan mensen met complexe problematiek, maar we moeten wel de middelen hebben. Financiële middelen waardoor we partijen van buiten in kunnen zetten. Middelen om afdelingen goed in te richten. En middelen om te zorgen dat personeel goed geschoold is. Als cliënten steeds complexer worden, dan is ook meer training nodig.
﻿
- Jilly, coördinerend begeleider
﻿

Toen ik in de visie las over de focus van GGz inGeest – behandeling van mensen met complexe psychische problemen – dacht ik: Ja dat is steeds meer de toekomst. We krijgen hier op Westerpoort steeds complexere problematiek. Daar zijn we goed in, maar het is soms lastig en het vereist creatief denken op een open afdeling als die van ons. We hebben ook een gesloten afdeling, maar die is momenteel dicht, door personeelsgebrek. Op onze afdeling, met appartementen waar mensen langdurig opgenomen worden, hebben cliënten veel ruimte en vrijheid. Dat werkt niet met mensen met hele zware problematiek of agressie. Daarom zou het goed zijn om te investeren in het heropenen van onze gesloten afdeling, zodat wij ook die doelgroep kunnen helpen.
﻿
Veel van onze cliënten hebben een dubbele diagnose, vaak een psychiatrische aandoening en verslaving. Daarvoor zouden we meer samen willen werken met de Jellinek en de Brijder Groep, die gespecialiseerd zijn in verslavingszorg. Dat doen we nu ook al, maar de samenwerking zou uitgebreid mogen worden. Het valt niet mee om cliënten te motiveren om van hun verslaving af te komen. Vaak staat de stoornis te veel in de weg.
﻿
Met andere partijen zou ik ook meer willen samenwerken. Wat wij bieden is breder dan behandeling, het is herstel op verschillende levensgebieden. Daarom zou ik meer willen doen met organisaties voor dagbestedingsaanbod. En ik zou ook willen dat er meer activiteiten op Westerpoort aangeboden worden, zoals bijvoorbeeld muziektherapie, door mensen die bij ons op het terrein komen of die onze cliënten meenemen. Want wij hebben geen mogelijkheden om iedereen weg te brengen. 
﻿
Op die manier hebben wij als locatie heel specifieke eisen. Ik vind de visie dan ook zeker wel uitvoerbaar, maar ze moet voor de verschillende locaties goed uitgedacht worden. Wat de behoeften zijn op een gesloten afdeling, is weer heel anders dan bij langdurige zorg. We kunnen het, zorg bieden aan mensen met complexe problematiek, maar we moeten wel de middelen hebben. Financiële middelen waardoor we partijen van buiten in kunnen zetten. Middelen om afdelingen goed in te richten. En middelen om te zorgen dat personeel goed geschoold is. Als cliënten steeds complexer worden, dan is ook meer training nodig.
﻿
- Jilly, coördinerend begeleider
﻿

Wat denk jij?

Deel jouw mening, jouw kijk, jouw unieke standpunt.

Upload hier jouw verhaal