In mijn ideale wereld is er minimale mentale/psychische hulp nodig. We leren van jongs af aan dat er tegenslag in het leven is en hoe je daarmee om kunt gaan. Dat begint in mijn ideale wereld al bij de geboorte en bij de opvoeding. We leren kinderen wat emoties zijn, dat je om hulp mag vragen, dat je mag falen en dat je al goed bent zoals je bent. We gaan uit van talenten en kwaliteiten in plaats van tekorten, stoornis of gebrek.



In mijn werk als preventiemedewerker ondersteun ik mensen in het voorkomen van het erger worden van psychische klachten. Ik leer mensen meer te vertrouwen op hun eigen kracht, op hun eigen wijsheid. Ik leer mensen dat het ‘normaal’ is om tegenslag te ervaren in het leven en tegenslag te verdragen en zoveel mogelijk zelf verantwoordelijkheid daarvoor te nemen en te leren dat je ook hulp kunt en mag krijgen van je omgeving. We werken veel samen met partners in de wijk: basisscholen, voortgezet en hoger onderwijs, gemeenten, buurtteams, huizen van de wijk, ggz-coaches in de wijk, ervaringsdeskundigen, POH’s, noem maar op. Professionele psychische hulp inschakelen is een oplossing als het echt niet anders kan.



In mijn werk zie ik jonge mensen, jongvolwassenen, studenten, die leren op eigen benen te staan. Ik leer hen dat stress normaal is in het leven en dat omgaan met stress op vele manieren geleerd kan worden. Het is samen zoeken naar wat het beste past. De eigen kracht en het zelfvertrouwen worden aangesproken.



In de KOPP-groepen die ik geef aan jongvolwassenen - KOPP staat voor Kinderen van Ouders met Psychische Problemen - vind ik het belangrijk dat er sprake is van gelijkwaardigheid en menselijkheid. Het inbrengen van mijn eigen ervaring op het gebied van stress, somberheid en worstelingen in het leven is voor mij heel gewoon en ik merk dat het de drempel verlaagt voor jongeren om zelf over hun problemen te spreken. Iedereen is wat mij betreft ervaringsdeskundig en kan dat inzetten in zijn of haar begeleiding.



- Sandra, preventiemedewerker