Als participatiecoach en projectleider werk ik, met subsidies van de stad en het stadsdeel, met en voor bewoners van Amsterdam Zuid, onafhankelijk of ze ingeschreven zijn bij GGZ inGeest. Hierdoor kom ik overal in de wijk: bij mensen thuis, op locaties van welzijnsorganisaties, bij de gemeente, de kerk, verzin het maar. Deze variatie, de vrijheid, onderdeel zijn van de wijk, daar word ik blij van. Ik voel me hier thuis. Maar ik realiseer me dat dit zeker niet voor iedereen geldt. Niet voor onze cliënten, maar ook niet voor andere bewoners en soms ook niet voor collega’s. Daarom moeten we de drempel tussen maatschappelijk aanbod en gespecialiseerd ggz-aanbod verlagen. Zelf doe ik dit door altijd met mijn laptopje op welzijnslocaties te werken en door actief welzijnspartners te benaderen voor overleg, hen ondersteuning te bieden en te informeren naar hun aanbod. Maar ook door gewoon met een buurtbewoner naar het aanbod in de wijk te gaan. Mijn droom is dat iedereen een rol heeft in de gemeenschap en iedereen zich gezien voelt als waardevol onderdeel. Dat begint bij die lagere drempel.



- Renée, participatiecoach/projectleider

Wat denk jij?

Deel jouw mening, jouw kijk, jouw unieke standpunt.

Upload hier jouw verhaal